Oordelen

Oordelen zijn zo snel gemaakt, maar als we even stilstaan en goed waarnemen, zijn we als mens ALLEMAAL op zoek naar een vorm van Liefde en eenheid.

Om dat te verkrijgen, daar heeft de mens werkelijk ALLES voor over. De roep is onvermijdbaar krachtig. 

Je eigen hart gaat meer open als telkens gezien wordt dat iedereen naarstig op zoek is naar deze vorm van universele compleetheid. Omdat men denkt het te zijn kwijtgeraakt.

Zodra het gedrag in de zoektocht naar Liefde ook als Liefde wordt gezien en ervaren, verdwijnt het oordeel.

<3

Is liefde pijnlijk?

Iedereen zegt dat liefde pijn doet. Dat klopt niet..
Eenzaamheid doet pijn en afwijzing..
Iemand verliezen doet pijn en afgunst ook.

Iedereen haalt deze door elkaar met liefde.
Maar in werkelijkheid is liefde de enige factor,
die alle pijn doet oplossen,
en mensen zich weer prachtig doet voelen.

Liefde is het enige op de wereld dat geen pijn doet.

Liam Neeson (1952 – ), acteur

Moed

Moed

Voor moed mogen we ons hart durven laten spreken, de repeterende taal van het denken durven laten varen.

Voor moed mogen we het verleden waarin we gekwetst werden als verhaal durven loslaten en het vertrouwen hebben te kunnen omgaan met een mogelijk nieuwe kwetsuur omdat we anders in eeuwige cirkels blijven ronddraaien.

Voor moed mogen we zelf gaan handelen en verantwoordelijkheid nemen, en niet afwachtend zijn of blijven in hoe de ander de kwetsuur mogelijk zal helen. Moed zelf heelt de kwetsuur door volwassen te zijn.

Voor moed mogen we leren te vertrouwen en onszelf in echtheid, kwetsbaarheid en openheid te durven laten zien, ook al is dat niet onze sterkste kant, ons ego aan de kant te durven zetten in plaats van op onze veilige terp te blijven staan.

Via moed durven we te handelen vanuit een diepste hartenwens, vanuit de daadwerkelijke wens voor liefde en verbinding met onszelf en de ander.

Via moed ondernemen we, handelen we, stappen we voorwaarts, gaan we een muur over, richten we het hoofd vooruit en durven we, ondanks angst, koppigheid en weerstand, te ondernemen via een eigen hartverbinding.

Moed, niet omdat het moet, maar omdat de daadwerkelijke wens van het eigen hart erom vraagt.

Je ego gaat dan geestelijk op de knie. Je hart krijgt dan de ruimte om datgeen te ontvangen wat je diep in jezelf zo graag wenst.

Uit het boek: Zijnspiraties.

Praten is de start!

Praten over dat wat in je leeft is een essentiële start om bevrijd te kunnen worden van innerlijke lasten. Soms is dat lastig als we in de opvoeding hebben geleerd om maar beter onze mond te houden. Men vond je bijvoorbeeld een aansteller, een zeur, te gevoelig, lastig, moeilijk, iemand die van een mug een olifant maakt. Op een dag stopte je met uiten. Het voelde nutteloos omdat je toch niet werd gehoord door anderen die niet de kunde hadden om te luisteren. 

Uiteindelijk wil energie maar een ding, en dat is ruimte krijgen om te stromen. Ga niet op dezelfde manier met jezelf om, als dat de buitenwereld vroeger met jou om ging. Wuif jezelf niet weg maar ontvang je waarheid en eigen beleving. Luister eerst eens naar jezelf en zoek dan iemand die naar je wil luisteren. Praten is de eerste stap om bevrijd te worden van je innerlijke lasten.

Het is als uitdrukken in plaats van ingedrukt blijven. Uiten, in plaats van innen.

Depressie

Omgaan met een depressie is niet zomaar eenvoudig. Je ziet het leven al negatief in, je bent futloos en vraagt je misschien af wat het allemaal voor zin heeft. Waarom zou je vechten als je toch bijna geen hoop hebt en je jouw toekomst toch niet positief inziet? 

Hoe uitzichtloos het ook mag lijken, deze periode gaat echt voorbij. Ook al heb je het gevoel te moeten vechten ergens TEGEN, probeer telkens van klein moment naar klein moment te kijken om ergens VOOR te gaan, ook al wordt het innerlijk niet gevoeld, richt je slechts op dit ene moment waarin je leeft. Ergens VOOR gaan kan in dit moment ook betekenen dat je uiting geeft aan dat wat er gevoeld wordt. Geef ruimte aan emoties zonder er teveel over na te denken. Laat het lichaam zijn gang gaan. Ruimte geven creëert nieuwe ruimte. Eerst moeten oude dozen uit de kamer om het opnieuw te gaan inrichten. Pak doos voor doos, en niet de hele kamer tegelijk.

Daarnaast is afwisseling met de andere kant van de medaille ook zinvol, omdat anders geen aandacht gaat naar nieuwe mogelijkheden door je aandacht alleen op het lijden te blijven richten. Alleen al je licht schijnen op iets nieuws, geeft nieuwe mogelijkheden. Door een beetje water te geven kunnen sommige zaadjes toch tot leven komen. Blijf water geven aan mogelijkheden. Geen water geven heeft geen zin.

Enkele tips:

1. Blijf doorgaan met de activiteiten die je voorheen erg leuk vond. Als je dol bent op fietsen, paardrijden, verzamelen, muziek zoeken, ga hiermee dan door, ook al heb je er nu veel minder zin in. Ging je eerder graag iedere week naar de bioscoop, probeer dit dan ook nu te blijven doen. Ondanks dat je je niet leuk voelt of weinig tot niks te zeggen hebt. Lukken bepaalde activiteiten je echt niet meer, kijk dan of je een middenweg kunt vinden. Kijk dan een leuke film of serie met een vriend(in).

2. Probeer iedere dag een momentje van beweging in te plannen. Beweging is goed voor je en zorgt ervoor dat er een bepaald stofje in je lichaam wordt aangemaakt wat je positief doet voelen. Ga niet gelijk iedere dag oefenen voor de marathon, maar kies ook hier voor een middenweg door elke dag een uurtje te wandelen of te fietsen. Een beetje joggen kan ook fijn zijn. Mocht het je niet lukken zo vaak als je zou wensen, blijf dan wel een beetje vriendelijk naar jezelf. Het is zeker niet gemakkelijk in alle gevallen. Soms lukken dingen en soms lukken dingen niet.

3. Onderzoek eens wat voor situaties de negatieve gevoelens veroorzaken. Wanneer dit bijvoorbeeld een leegtegevoel op de dag is omdat je geen dagstructuur meer hebt (bv je baan kwijt), dan is het zinvol om iedere avond voor jezelf een plannetje/rooster/schema te maken voor de volgende dag. Als jouw trigger 'eenzaam zijn' is, zorg dan dat je, ook al heb je er geen zin in, iedere dag even bij iemand langsgaat en/of iemand aan de telefoon spreekt. Maar ook hier is het belangrijk om het gevoel van eenzaamheid zelf te onderzoeken. Binnen de eenzaamheid ervaren we onszelf niet volledig in aanwezigheid. Door oefeningen zoals de binnenwereld-buitenwereld methode of mindfulness kun je leren contact te maken met je eigen aanwezigheid. Dan verandert eenzaamheid langzaam maar zeker naar alleen met jezelf zijn, en dat is heel wat anders. Als een trigger voor jou het mislukken van iets is, dan is het verstandig om eens te onderzoeken hoe je hierover je gevoelens kan leren uiten zodat je hoofd niet in de piekerstand blijft staan. Leer uiten en wissel het af met ontspannen momenten. Vrijwel elke depressie is een uitnodiging voor transformatie naar een nieuw leven.

4. Houd contact met vrienden en familie als dat kan. Misschien heb je meer de neiging om jezelf van alles en iedereen te isoleren, maar hoe prettig en veilig dit ook voelt, het werkt uiteindelijk averechts. Je stemming zal er op den duur door verslechteren, waardoor je je nog meer gaat isoleren en in een negatieve eenzame cirkel terecht komt. Ook hier geldt dat er altijd twee zijdes van het leven zijn. Binnen die dualiteit slechts één kant aandacht geven zorgt voor onbalans. Wissel het af in momenten en wees geduldig. Het voelt als herfst en winter. Het lijken innerlijke seizoenen die komen en gaan.

5. Probeer je bed overdag te vermijden. Vertoef niet in bed. Ben je overdag moe? Plof dan gerust een uurtje op de bank en doe een dutje met de gordijnen halfdicht als je wil. Daarna doe je ze weer open en ga even naar buiten als het kan voor een korte wandeling. 

6. Wees je bewust van je eventuele piekergedrag. Heb je veel om over te piekeren? Las dan een piekerkwartier in ergens op de dag. Een moment die je zelf dan inplant. Mocht je denken eerder willen gaan piekeren? Zeg dan dat dat mag, maar dan pas op het moment die jij bepaalt voor een piekerkwartier. Niet eerder. Mediteer in de tussentijd twee keer twintig minuten per dag of luister naar een geleide meditatie op Youtube.

7. Ontspanning is belangrijk, zeker om negativiteit van het denken te ontlasten. We worden anders geïrriteerd, chagrijnig en mokkig de hele dag. Ga regelmatig zwemmen, ga met jezelf of met een vriend(in) naar de sauna met regelmaat. Maak tijd om even een fijne film te kijken op je tv...

8. Bereid je voor op de nacht door een korte wandeling te maken voordat je gaat slapen in de avond. Geen zware films en boeken, geen hoofdbrekers en puzzels, maar zoek eens een ontspannen ASMR video op Youtube in de avond die bij je past. Zo geef je je brein de mogelijkheid te ontspannen. Alleen in ontspanning kunnen dingen veranderen.

9. Houd een gevoelsdagboek bij voor jezelf elke dag. Schrijf alles op wat in je opkomt en maak een chronologisch dagverslag. Ons denken is geneigd alleen het negatieve te beschrijven omdat het denken altijd zonder pijn zou willen leven, maar kijk ook eens welke momenten anders dan pijnlijk waren en noteer die erbij. Hou je niet in, maar uit het. 

10. Sommige dingen zijn in deze fase echt moeilijk om te doen. Dat weet je zelf ook wel. De ene dag gaat het wat beter dan de andere dag. Het werkwoord 'moeten' mag dan zoveel mogelijk worden vermeden. Vraag hulp en steun voor de dingen die je even niet aankan. Soms is het onvermijdbaar als we even geestelijk in het gips zitten...

De trein

Vroeger had ik zo'n kleine elektrische trein als kind. Een echte Märklin met wagons. Ik zette het in elkaar in de huiskamer en als ik er dan op de grond vlak naast ging liggen fantaseerde ik alsof het een echte was. De transformator zorgde ervoor dat de trein harder en zachter kon rijden. 

Als ik het ronde schakelaartje op de transformator een heeeeele kleine draai naar rechts gaf, was de spanning niet genoeg om de trein te laten rijden, maar hij 'schokte' wel even en ging als het ware 'stotteren'. Ik vond dat grappig, en de sport was om het dan net een klein tikkie extra te geven zodat de locomotief ietsje meer stroom kreeg om op zijn langzaamst de wagons voort te trekken. Bij een klein beetje minder stroom reed het niet, maar bij een klein beetje meer stroom reed het wel. Er was net genoeg stroom om te rijden.

Nu ik ietsje ouder ben geworden (en modelbouw nog steeds kan waarderen), zie ik achteraf dat het een prachtsymbool was dat verwees naar onszelf en naar ons eigen handelen. Want als we goed opletten werkt dat transformatortje exact zo in alles wat we doen, of juist niet doen, en zien we dat we pas handelen bij voldoende stroom.

Als de innerlijke impuls/stroom sterk genoeg is, dan doe je iets. 
Als de innerlijke impuls/stroom niet sterk genoeg is, dan doe je niets. 
Maar wie draait er aan de schakelaar?

Zoals bijvoorbeeld in de avond blijvend rondzappen op tv terwijl je al tachtig keer tegen jezelf hebt gezegd: 'Ga nou naar bed!' Maar toch blijven zitten tot..... dat ene moment (de 92e keer) en dan ineens sta je op. Je doet de lichten uit en gaat naar boven. Waarom pas bij de 92e keer? Wat was er toen wel, en die andere keren niet?

Als we goed onderzoeken of inzoomen in dat ene moment zien we dat er op dat moment gewoonweg genoeg stroom was, genoeg spanning om op te staan, om naar je bed te gaan. De andere 91x was de impuls net iets te laag en bleef je zitten stotteren op de bank. Zonder keus daarin te hebben. Het gebeurde gewoon (anders was je namelijk al 91x eerder naar bed gegaan), al leek het van niet en geef je jezelf op je donder dat je eerder moest opstaan (onwetendheid zonder schuldigen).

Het lijkt de meest essentiële ontdekking te zijn die je in je leven kunt tegenkomen. Je handelt pas als er voldoende stroom of spanning is en niet eerder. 

En de clou daarbij is: het leven zelf draait aan de schakelaar en niet jij.

Je bent onbemand.
Je bent wel bestuurd.

Het leven leeft jou, al denken we dat we zelf aan de knoppen staan te draaien op de transformator of zelfs aan het stuur te staan in de locomotief...

Deze waarheidsgrap is zo enorm groot, en hardnekkig onzichtbaar en zichtbaar tegelijk, dat het een dankbaar gegeven is dat het leven je wil duidelijk maken in wat je werkelijk bent. 

De manier waarop het dat doet heet: humor.

Pijn bevrijden

Fysieke pijn is een onbalans van lichaam-geest.

Doordat we geneigd zijn de pijnen uit de weg te gaan, en daardoor het liefst afleiding zoeken, verdoven of vluchten, hopen we dat het snel voorbij is. Zo kan het helaas wel een terugkerend patroon worden.

Wat als je nu wel aandacht geeft aan de pijn, en werkelijk voelt wat er is, je hand er bv op legt, werkelijk de pijn 'in' gaat? 

De pijn wordt meestal eerst wat erger (vandaar de neiging om te vluchten), want het krijgt eindelijk jouw aandacht. Door je er aan over te geven 'word' je helemaal de pijn en ga je steeds beter voelen wat de sensatie van de pijn is, bv stekende pijn, drukkende pijn, de plek van pijn kan verplaatsen, je wordt emotioneel, het lichaam gaat trillen, een filmpje van een conflict kan voorbij komen... Kortom, er gebeurt van alles om die donkere plek te 'verlichten'.

In zo'n moment kan er iets wonderlijks gebeuren; de pijn lost vanzelf op, het wordt totaal gezien en aanvaard, er komt een zucht, de rust en ruimte die dat geeft. Dat voelt als een bevrijding.

Pijn voelt als belemmering, maar is in werkelijkheid een mogelijkheid om te helen. Middels het loslaten van het oude pijnstuk ontstaat er ruimte voor iets nieuws.

-Seraphim-

Discipline

Uiterlijke discipline is jezelf dwingen. Jezelf ergens toe aanzetten via je gedachten. Iets via die weg te doen of te laten. Met een geur van moeten en niet mogen. Die dwang is een vorm van geweld naar jezelf toe. 

Innerlijke discipline komt vanuit de liefde. Van binnenuit, vanuit je hart. Die gaat moeiteloos. Met een geur van mogen en niet hoeven, echter met de ingeplande warme wil vanuit het diepste zelf. 

Zo ontstaat de werkelijke bloei van jouw vorm.