HSP begeleiding Nederland
 

De levensfabriek

De levensfabriek-eszenzz.jpeg

Ergens in het leven staat een grote en mysterieuze fabriek. Het is een bijzonder gebouw om te zien en zeer goed beveiligd. Zo goed zelfs, dat er nog nooit iemand binnen is geweest. Binnenkomen is ook niet eenvoudig want dit gebouw heeft geen voordeur. Het kent alleen een in- en uitgang voor de kleine vrachtwagentjes die de hele dag en nacht naar binnen en buiten rijden om te laden en te lossen. Dat gebeurt continu, driehonderd-vijfenzestig dagen per jaar. Jaar in, jaar uit. De vrachtauto’s rijden bumper aan bumper achter elkaar stapvoets het gebouw in en uit zodat het onmogelijk is om naar binnen te lopen. Aan weerszijden van de vrachtauto’s bij de poorten naar binnen en naar buiten toe is er maar een centimeter ruimte tot de muur. Al is je nieuwsgierigheid nog zo groot, naar binnen lopen is hierdoor uitgesloten. De kleine vrachtauto’s hebben geen bestuurders. Ze rijden volledig geautomatiseerd het land door om hun eindproduct af te leveren aan de voor hen bekende adressen.

Er werken geen mensen in de fabriek. Men denkt dat alles volledig geautomatiseerd is en dat het productieproces daardoor een groot geheim moet zijn. Niemand weet namelijk hoe het product gemaakt wordt of hoe lang men erover doet om het product te maken. De marketing is perfect ook al komen er geen mensen aan te pas. De directeur van de fabriek schijnt precies te weten wat de afnemer nodig heeft en op welk moment het moet worden bezorgd. Dat de directeur dit weet, wil nog niet zeggen dat de afnemer er zelf echt blij mee is of weet hoe het product werkt. Er zit vreemd genoeg nooit een gebruiksaanwijzing bijgeleverd. Je moet zelf zien uit te vogelen hoe het functioneert of wat je met het product kunt of moet.

Elk mens krijgt in het leven dagelijks het eindproduct afgeleverd. Gratis! Je hoeft er helemaal niets voor te betalen, je krijgt het voor nop. Je hoeft er ook niets voor te doen en je hoeft het niet te verdienen. Je krijgt het puur en alleen omdat je bestaat.

Het product dat in de fabriek wordt gemaakt kent ontelbare variëteiten. Er is nog nooit eenzelfde product het gebouw uitgekomen, ook al lijken de producten soms heel sterk op elkaar. De designafdeling in de fabriek moet wel heel getalenteerd zijn om dat voor elkaar te krijgen. Die afdeling maakt de producten al zolang er mensen op aarde rondlopen. Originaliteit en diversiteit is de draagkracht van het bedrijf en het kent ook nog een uitstekende service. Alles wordt netjes en op tijd bezorgd, waar je ook bent. Ze weten je altijd te vinden.

Zo hoef je niets op te halen in een depot omdat je even niet thuis was. Dat de vrachtwagentjes exact weten waar je bent, is een groot mysterie. Of je nu op vakantie bent, op visite, in je bed, op het werk, het maakt niet uit. Sommige mensen worden er echt niet goed van omdat ze veel leveringen per dag krijgen en niet weten waar ze de spullen moeten laten. Alsof je een voorraad krijgt voor de komende periode. Het lijkt soms wel een soort van verplicht hamsteren. Anderen krijgen een product dat heel zwaar weegt. Dat moeten ze dan overal met zich mee naartoe sjouwen. Dat kost veel energie. Weer anderen zijn zo blij met het product dat ze bij levering op de knieën vallen en de grond kussen van dankbaarheid. Het is zo divers en zo onvoorspelbaar dat niet iedereen uitziet naar deze geheimzinnige ‘Sinterklaas’ met al zijn zogenaamde ‘pakjes’ iedere dag.

De vrachtwagentjes zijn niet zo heel groot en helemaal zwart van kleur. Heel neutraal staan er slechts drie gouden letters op de zijkanten gedrukt: 'UPS'. Inmiddels weet iedereen waar die drie letters voor staan. UPS staat voor: ‘Uw Persoonlijke Situatie’.

Je zult begrijpen dat de een erg blij is en een ander juist heel verdrietig wordt tijdens de persoonlijke bezorgmomenten. Er zijn heel wat mensen die proberen te voorkomen dat ze leveringen krijgen die ze niet wensen te ontvangen. Dat blijkt in de praktijk een vrijwel onmogelijke opgave te zijn. Anderen proberen een heel goed leven te leiden in de hoop dat ze in het hiernamaals beloond worden met gouden pakketjes met strikjes erop.

Niemand weet echter waarom en wanneer, wat en voor wie wordt bezorgd. Sommigen worden heel kwaad op de directeur van de fabriek en willen niks meer met hem te maken hebben. Ook dat lijkt onmogelijk want de leveringen gaan gewoon door. Anderen zien juist dat er zonder leveringen geen leven mogelijk is en dat de grote verscheidenheid aan de producten juist nodig is om belangrijke ontdekkingen te doen over hun eigen bestaan. De omgang met de leveringen lijkt hierin van cruciaal belang, het voorkomen van de leveringen een energieverslindende bezigheid.

Het is maandagochtend. Het weekend is achter de rug en je bent klaar voor de dag. Een nieuwe week dient zich aan. Je hebt je tas ingepakt en je loopt naar de kapstok om je jas aan te trekken. Vervolgens open je de voordeur en daar staat er weer één geparkeerd, een UPS-vrachtwagentje. Vrijwel direct zie je dat de bezorging niet voor jou bestemd is maar voor je buurman. De buurman opent ook zijn voordeur om naar zijn werk te gaan. Een beetje onhandig struikelt hij zowat over het geleverde pakketje en moppert geïrriteerd. ‘Wat heb je gekregen buurman?’ vraag je geïnteresseerd. Hij lijkt een beetje in een ochtendhumeur beland te zijn en mompelt wat terwijl hij het pakketje openmaakt. Direct na het openen grijpt de buurman naar zijn keel en wordt zichtbaar niet lekker. Zijn huidskleur verandert en hij roept hard ‘Nondeju, ook dát nog!’ Nu word je toch echt nieuwsgierig en je vraagt het nog een keer. ‘Wat heb je nou gekregen buurman?’ Hij kijkt een beetje wazig jouw kant op en zegt na een paar seconden ‘Tja, de griep. Ik heb de griep gekregen… Waarom krijg ík nu de griep en jij niet? Dat kan ik helemaal niet gebruiken, ik heb het al zo druk op het werk. Ik kan het werk zowat niet meer aan. En dan heb ik ook nog speciaal een griepprik gehaald een paar weken terug. Daar geloof ik dus ook niet meer in. Nondeju!’ De buurman groet je niet eens meer, smijt zijn voordeur achter zich dicht en verdwijnt naar binnen om vervolgens zijn werkgever te bellen en terug zijn bed in te kruipen.

Er zijn in het algemeen twee hoofdproblemen:
1. Er is iets dat we niet willen.
2. We willen iets dat er niet is.

Dat zorgt voor lijden. Tenzij je de situaties omarmt zoals ze komen en gaan. Een oud gezegde vertelt hierover: ‘Dat de kraaien van zorg en kommer over je hoofd vliegen kun je niet beletten, maar dat ze zich in je haar nestelen kun je verhinderen’. Zo gaat dat met alle situaties. De levenspakketjes worden met zekerheid geleverd, dat is niet te voorkomen. De fabriek produceert deze nu eenmaal. Fijne en vervelende pakketten. Dat is het leven binnen de dualiteit.
Verzet of weerstand tegen deze pakketten of kraaien zorgt voor extra lijden. Berusting zorgt voor vrijheid. Situaties ‘over-komen’ je. Ze komen en gaan weer over. Net als de vrachtwagentjes met hun pakketten van de levensfabriek.

Uit het boek: Hartsverhalen voor iedere HSP, met inspirerende krachtkaarten.
Uitgeverij Elikser: https://www.elikser.nl/hartsverhalen-voor-iedere-hsp.htm .

 Terug
Geplaatst: 27-04-2022 13:39:59

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst

Reactieformulier